Wróżby runiczne
Runy to znaki alfabetu używanego przez ludy germańskie. Każdemu znakowi przypisuje się moc magiczną.
Słowo „run” w języku staronordyckim oznacza „sekret”. Magiczna siła run wywodzi się z faktu głoszącego, że alfabet runiczny został podarowany ludom pierwotnym przez boga Odyna.
Za pomocą run tworzy się talizmany oraz amulety mające moc ochronną i miłosną.
Runy traktowane są przez wróżbiarzy bardzo poważnie, każdy z nich ma swój własny zbiór run, którego elementy mogą być dotykane tylko przez niego.
Runami nie wolno się bawić, służą one tylko i wyłącznie do przeprowadzenia wróżby.
Z kronik historycznych spisanych przez ludy germańskie wynika, że runy podczas wróżby powinny być wykładane na białym tle, gdyż według wierzeń był to ulubiony kolor boga Odyna.
Za białe tło może służyć obrus, serweta, czy też prześcieradło w odpowiednim kolorze.
Najczęściej wykorzystywaną metodą wróżenia za pomocą run jest wyciąganie z lnianego woreczka kolejnych elementów, na których znajdują się znaki alfabetu runicznego.
Przesąd głosi, że wróżenie z run powinno się odbywać o wschodzie lub zachodzie słońca.
Dzięki runom, wróżbita może znaleźć odpowiedź na pytania, które dręczą osobę, dla której przeprowadzana jest wróżba.
Analiza znaczenia poszczególnych znaków runicznych składa się na rezultat końcowy wróżby.
W książkach i podręcznikach znajdziemy ogólnikowe znaczenie każdego znaku runicznego, ale należy pamiętać, że szczegółowy odczyt danej wróżby może wyglądać za każdym razem inaczej.
Jest to indywidualna sprawa każdego wróżbity, zależy od sytuacji obecnej oraz przeszłości osoby, dla której się wróży, jak i różnych innych czynników.
Odczytywanie symboli runicznych opiera się na magii wyobraźni i intuicji wróżącego.
Odpowiednie runy przypisane są również do każdego znaku zodiaku, co ma również wpływ na właściwe odczytanie wróżby.